دسته‌ها
دسته بندی نشده

تاتات

دسته‌ها
دسته بندی نشده

ورود

سنندج شهر خلاق موسیقی

sanandaj creative city
of music

محتوا در حال بروز رسانی است!

دسته‌ها
دسته بندی نشده

فستیوال ئاویه ر

برگزاری اولین جشنواره بین المللی
موسیقی "ئا ویه ر"
آیین اختتامیه جشنواره موسیقی بین المللی "ئا ویه ر" با شرکت کشورهای آلمان، روسیه، بلاروس، آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، عراق و ایران جمعه 7 آبان برگزار می شود.
از حدود 7 ماه قبل کمیته های مختلف تخصصی جهت برگزاری جشنواره ساز "نرمه نای" تشکیل و بعد از برگزاری جلسات مختلف و با همفکری و یاری هنرمندان این عرصه برنامه ریزی های لازم صورت گرفت. پس از آن دعوت نامه ای جهت برگزاری این جشنواره به یونسکو ارسال شد و یونسکو در سطح جهان و به ویژه میان کشورهای عضو شبکه شهرهای خلاق اطلاع رسانی نمود.
در ایران نیز هنرمندان عرصه موسیقی در فضای مجازی نسبت به اعلام فراخوان و اطلاع رسانی اقدام نمودند.
شرکت کنندگان آثار خود راجهت بازبینی به دبیرخانه جشنواره ارسال نمودند.آیین اختتامیه این جشنواره بین المللی جمعه 7 آبان ماه سالجاری ساعت 17 در پردیس سینمایی بهمن سنندج برگزار می شود.دبیر این جشنواره دکتر اسعد اردلان، دبیر علمی بهمن حاجی امینی و دبیر اجرایی هم بر عهده سازمان فرهنگی، ورزشی و اجتماعی شهرداری سنندج است.
Previous slide
Next slide
کمیته علمی فستیوال نیز شامل ، خانم دکتر مهین گزانی،آقای دکتر فرزاد حاجی میرزایی، یدالله نورانی، شهرام علیمحمدی، پیمان سلیم فرد، دکتر مسعود طالبانی، رامین شیرزادی، حمید حاصلی، منصور بهرام بیگی، صابر نظرگاهی، حامد پیرا، کژوان ضیاء الدینی، و کمیته اجرایی فستیوال ناصر خالدیان، منصور رحمانی، شهریار یاسینی، بهار بهمنی، آسیه یوسفی، کاوه خداکرمی، فرشید صلواتی، وحید فاتحی، صلاح وکیلی، هاوری محمدی، آرش عنبری و آرمان نصراللهی است.
در پایان این مراسم از پیشکسوتان ساز "نرمه نای" با اهداء لوح تقدیر و جوایزی تجلیل بعمل آمد.

کلیه حقوق این پرتال برای

سازمان فرهنگی،اجتماعی و ورزشی

شهرداری سنندج محفوظ است.

طراحی: سازمان فرهنگی،اجتماعی و ورزشی شهرداری سنندج، واحد انفورماتیک

دسته‌ها
دسته بندی نشده

خانواده کامکار

خانواده کامکار
خانواده کامکارها بزرگترین گروه موسیقی خانوادگی را دارند؛ گروهی که بعد از 54 سال هنوزهم پابرجاست شاید سال 1344 که حسن کامکار، پدر خانواده کامکارها بچه هایش را دور هم جمع کرد تا یک گروه کوچک خانوادگی تشکیل دهد، هیچ وقت فکرش را نمی کرد که این گروه خانوادگی به بزرگترین گروه موسیقی سنتی ایرانی تبدیل شود.
در روزهای اول تشکیل گروه به غیر از حسن کامکار که ویولن می نواخت، فقط هوشنگ (آکاردئون)، بیژن (خواننده)، پشنگ (سنتور)، قشنگ (خواننده و ویلون) و ارژنگ (تمبک) در گروه حضور داشتند. تمرین ها هم هر شب در حیاط بزرگ خانه پدری و در کنار حوض و دیگر اعضای خانواده انجام می شد. مهمترین ویژگی کامکارها که همیشه روی حفظ آن تاثیر دارند، خانواده بودن آنهاست.


آنها هیچ وقت نوازنده یا خواننده غریبه ای به صورت ثابت وارد گروهشان نمی کنند. در زمان های مختلف برحسب نیازی که دارند از آنها به عنوان میهمان دعوت می کنند.
آنقدر خانواده شان پرتعداد و هنرمند هست که بتوانند یک گروه کامل را تشکیل دهند. به موسیقی محلی شان (کردی) علاقه زیادی دارند، آنقدر که جزو جدانشدنی تمام آلبوم ها و اجراهایشان است.
خارج از خانواده و گروه هر کدام برای خودشان در هنر کسی هستند.
نسل جدیدشان دقیقا جا پای پدرانشان گذاشته اند. جوان های خانواده باعث شده اند تا انرژی گروه چند برابر شود.
استاد حسن کامکار
پدر برادران و یک خواهر کامکار بود. برای خودش در سنندج بروبیایی داشت. همه اهل هنر او را به اسم استاد حسن کامکار می شناختند.
موسیقی امروز کردستان تا حد زیادی مدیون فعالیت های اوست، برای اینکه اولین هنرستان موسیقی در سنندج به همت او تاسیس شد و بیشتر عمرش را صرف تحقیق و بازنویسی آهنگ های فولکلور کردی کرد و بیش از 400 آهنگ محلی ساخت که از او به یادگار ماند.
در واقع موسس اصلی گروه کامکارها استاد حسن کامکار بوده. او به تمام بچه هایش موسیقی و سازهای جداگانه یاد داد و آنها را تشویق می کرد تا همیشه در کنار هم بمانند. استاد کامکار در سال 1371 درگذشت.
هوشنگ کامکار
(سرپرست گروه و آهنگساز و تنظیم کننده)
بزرگ خاندان کامکارهاست. بعد از پدرش، سید حسن کامکار که بچه هایش را دور هم جمع کرد و موسیقی را مانند خواندن و نوشتن یادشان داد، هوشنگ کسی بود که باید این وظیفه را دامه می داد. تشکیل گروهی به نام گروه کامکارها و جمع کردن خانواده در قالب این گروه و اجرای کنسرت و تهیه آلبوم و خلاصه هر فعالیتی که در قالب گروه کامکارها انجام می شود زیر دست همین هوشنگ کامکار است. بیشتر به عنوان سرپرست گروه و آهنگساز فعالیت می کند. ​
خیلی از آهنگ های خاطره انگیزی که این سال ها کامکارها اجرا کرده اند مانند:
بهاران آبیدر، کجائید این شهیدان خدایی، گل همیشه بهار، در گلستانه، شباهنگام (به اتفاق ارسلان کامکار)، موسیقی فیلم پل آزادی (به کارگردانی مهدی مدنی)، به یاد حافظ، کنسرتینو برای سنتور و ارکستر (بر تارک سپیده) و سماع ضربی ها (برای سازهای کوبه ای) ساخته اوست. بیشتر سرش به کارهای علمی مانند تالیف و ترجمه گرم است.
تا به حال چندین کتاب و مقاله علمی در زمینه های مختلف موسیقی نوشته است که بعضی از آنها در سطح جهانی مطرح هستند.
به علاوه اینکه برادر بزرگ کامکارها تحصیلاتش را در ایتالیا و آمریکا انجام داده و چندین سال رئیس گروه موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بوده و هنوز هم به عنوان استاد موسیقی در این دانشگاه فعالیت می کند.
بیژن کامکار
(خواننده اصلی و نوازنده دف، رباب، تار، تنبک و دهل)ن
از پایه گذاران گروه های عارف و شیدا و رفیق شفیق مشکاتیان و لطفی بود. اوایل در همین گروه عارف و شیدا تنبک می نواخت، اما یک روز به محمدرضا لطفی پیشنهادی داد که باعث یک انقلابی در بین سازهای کوبه ای ایرانی شد. پیشنهاد داد تا از ساز دف در ترکیب سازها استفاده شود و این حرکت آنقدر مورد استقبال قرار گرفت که از آن به بعد در بیشتر گروه های سنتی نقش دف را به خوبی می شود دید.
پیش از این، دف فقط در مراسم مذهبی دراویش در خانقاه ها مورد استفاده قرار می گرفت و در گروه های موسیقی ایرانی استفاده نمی شد. بیژن کامکار به غیر از نواندگی تنبک، دف و رباب، کار خوانندگی هم انجام می دهد و در بیشتر کنسرت ها و آلبوم های کامکارها به عنوان خواننده یا همخوان حضور دارد.​در بین کامکارها او با حضور داشتن در 120 آلبوم به عنوان نوازنده و خواننده رکورددار است.​
پشنگ کامکار
(سنتور)
از همان اول که وارد کار حرفه ای شد و خودی نشان داد در جامعه موسیقی، در کنار پرویز مشکاتیان و فرامرز پایور از وزنه های سنتورنوازی ایران محسوب می شد. مانند برادرش بیژن، رفیق شفیق محمدرضا لطفی بود و از همان ابتدای تاسیس گروه شیدا حضور داشت. پشنگ برای خودش مکتب خاصی در شیوه سنتورنوازی دارد و خیلی از سنتورنوازان جوان به سبک او کار می کنند.
به غیر از کارهای معروفی که با گروه شیدا انجام داده است، آلبوم های دیگری ماننه سه نوازی و تکنوازی سنتور، گلگشت، به یاد صبا، بارانه (تکنوازی)، فراق، تکنوازی سنتور در ماهور و راست پنجگاه و گل به دامن را هم منتشر کرده که از مهمترین آلبوم های تکنوازی سنتور محسوب می شوند.
قشنگ کامکار
(سه تار)
تنها خواهر خانواده کامکارها همیشه پا به پای برادرانش به عنوان نوازنده سه تار در گروه حضور داشته. او همسر محمدرضا لطفی بوده و امید لطفی که مدتی به عنوان نوازنده میهمان در گروه کامکارها فعالیت می کرده فرزند اوست. به جز سه تار، ویولن هم می نوازد و به آواز ایرانی هم تسلط دارد. او اولین زنی بود که بعد از انقلاب به عنوان نوازنده روی صحنه می رفت و این نقطه عطفی شد برای حضور نوازنده ها و همخوان های زن در گروه های موسیقی. به غیر از نوازندگی و همخوانی در گروه کامکارها، کنسرت های زیادی را هم همراه سیما بینا انجام داده است.
ارژنگ کامکار
(تنبک)
حتی اگر سراغ موسیقی هم نمی آمد باز هم آنقدر هنرمند و معروف بود که همه اهل هنر بشناسندش. ارژنگ کامکار یک مقدار جنس با خواهرها و برادرهایش فرق می کرد. برعکس همه که در دانشگاه سراغ رشته موسیقی رفتند، نقاشی خواند و خیلی حرفه ای نقاشی را ادامه داد تا اینکه در این سال ها چندین گالری هنری از آثارش برپا کرده که تمام هنرمندان تجسمی را به طرف خودش جلب کرده اما نقاشی باعث نشد تا در موسیقی کمی از خواهرها و برادرهایش عقب بماند. حضور رسمی اش را در موسیقی با گروه عارف و شیدا شروع کرد و از شروع کار گروه کامکارها هم در کنار برادران و خواهرانش تمبک و دف می نواخت. ارژنگ در سال 1383 کتاب «60 قطعه برای تمبک» را منتشر کرد که الان خیلی از هنرجویان تنبک از آن به عنوان سرمشق استفاده می کنند.
ارسلان کامکار
(بربط و ویولن)
آنهایی که عشق موسیقی کلاسیک و پای ثابت اجراهای ارکستر سمفونیک اند ارسلان کامکار را به خوبی می شناسند. سولیست ارکستر سمفونیک که همیشه نزدیک به همه نوازنده ها به رهبر گروه می نشیند. به علاوه یکی از معروفترین نوازنده های عود و بربت در ایران هم هست و ساز تخصصی اش در گروه خانوادگی شان هم همین عود است. به غیر از این در زمینه آهنگسازی برای کودکان هم فعال است و موسیقی متن تئاترهای سبز در سبز، شش جوجه کلاغ و روباه، کارآگاه 2، بابابزرگ و تُرُب و موسیقی فیلم تنبلِ قهرمان (تماما به کارگردانی بهروز غریب پور) ساخته اوست.
به یاد علی اصغر کردستانی، زردی خزان، سوئیت سمفونیک افسانه سرزمین پدری ام، سرود ایران، شوریده دل، سوئیت سمفونیک کردی، کنسرتینو کمانچه (با همکاری اردشیر کامکار)، شباهنگام (با همکاری هوشنگ کامکار روی اشعار نیما یوشیج)، جاده ابریشم، موسیقی متن فیلم مادر (به کارگردانی علی حاتمی) موسیقی متن فیلم آوازهای سرزمین مادری ام (به کارگردانی بهمن قبادی)، آلبوم خاک، نغمه خراسانی، نغمه صلح (تقدیم به خانم شیرین عبادی) و آلبوم ئه وین آثاری از ارسلان کامکار است که آن را خارج از قالب گروه خانوادگی اش منتشر کرده.

کلیه حقوق این پرتال برای

معاونت فرهنگی و امور اجتماعی

شهرداری سنندج محفوظ است.

طراحی: معاونت فرهنگی و امور اجتماعی شهرداری سنندج، واحد انفورماتیک

دسته‌ها
دسته بندی نشده

هزار دف

هزار دف
استان کردستان، سرزمینی با پیشنه‌ی تاریخی و فرهنگی غنی، که دارای جشن‌ها و مراسم‌ مختلف در ماه‌های سال است. احترام به فرهنگ و تمدن در بین کردستانی‌ها از ارزش و اهمیت خاصی برخوردار است و مردم این دیار با برگزاری آیین‌های سنتی و قدیمی، اصالت خود را حفظ کرده‌اند و می‌کوشند آیین‌های کهن خود را با مضامین اجتماعی، فرهنگی و دینی با غنای هرچه بیشتر به نسل‌های آینده بسپارند. مشارکت گسترده‌ی مردم کردستان در جشن‌های ماه مولود پیامبر اسلام در ربیع‌الاول، نشان از ارادت خاص آنها به نبی مکرم اسلام (ص) است. آیین‌های کردستان در زمره‌ی شادترین آیین‌های فرهنگ ایران زمین قرار دارند. مردم کردستان هر سال با برپایی آیین‌های خاصی مانند مولودی خوانی، جشن نوروز، عروسی پیرشالیار و «بووکه بارانه»، ضمن حفظ این هویت و اصالت، هزاران گردشگر داخلی و خارجی را برای تماشا و مشارکت در این آیین‌ها به سرزمین خود دعوت می‌کنند. دوستداران فرهنگ و هنر کُردستان، این مراسم‌ را با اخذ مجوز از سوی سازمان‌های متبوع و با شور و نشاط خاصی برگزار می‌کنندکه برخی ویژگی‌های آن، از جمله پوشیدن لباس‌های محلی با تنوع رنگ‌های شاد، رقص آیینی و بومی با حرکت‌های منظم و ریتمیک موزون و اجرای موسیقی و نوای کُردی است. ساز دف در گذشته بی‌اندازه در میان مردم جایگاه والایی داشته است به نحوی که بدون وضو به آن دست نمی‌زدند و اگر دفی پاره می‌شد، می‌گفتند شهید شده است. در شهر سنندج مرحوم خلیفه کریم صفوتی، مرحوم خلیفه میرزا آغه غوثی و مرحوم خلیفه صمد عندلیبی جزو اصلی‌ترین و پرکارترین ادامه‌ دهندگان سنت دف‌نوازی بوده‌اند و میراث دف‌نوازی را از پیشینیان به نسل‌های بعد از خود انتقال دادند. این نسل‌های قدیمی که این ساز را به نسل جوان ارائه دادند، راه را برای توسعه‌ی نواهای دف باز کردند و نسل جدید مانند فرزندان خانواده‌ی عندلیبی‌ها و کامکارها در پنجاه سال اخیر توانستند ساز دف را به موسیقی ملی ایران ببرند و آن را به یکی از سازهای ثابت در اجراهای مهم تبدیل کنند. در بیشتر خانه‌های سنندج، حداقل یک عدد دف وجود دارد و اکثر مردم کردستان با نواها و ریتم‌های خانقاهی و دیگر نواهای دف آشنایی دارند. دف‌نوازی جزء لاینفک مراسم مولودی‌خوانی (جشن میلاد پیامبر (ص)) است که همراه با مدح نبی مکرم اسلام (ص) در ایام ماه ربیع‌الاول در استان کردستان اجرا می‌شود.
Previous slide
Next slide
جشن میلاد پیامبر که در کردستان به آن مولودی گفته می‌شود، از دیرباز سینه به سینه به کردها به ارث رسیده و درگذر زمان رنگ و بویی عرفانی و دینی به خود گرفته که این مهم بر زیبایی‌های آن افزوده است. از جمله‌ی آیین‌های کردستان که در آن رنگ و بوی عرفانی و دینی بیشتر از همه به چشم می خورد می‌توان به مولودی‌خوانی و دف نوازی اشاره کرد که با جذب موسیقی و نوای کهن مردم کردستان همه ساله با همزمان با آغاز ماه ربیع الاول در مساجد، خانقاه‌ها، تکایا و خانه‌های مردم و دیگر نقاط شهری و روستایی برگزار می‌شود. لازم به ذکر است که مثنوی طولانی کردی مولودی سروده‌ی مرحوم سیدبهاالدین شمس قریشی در این گونه مراسم‌ها خوانده می‌شد و بسیار از مردم همه‌ی این مثنوی را از حفظ بودند. آیین مولودی خوانی یک آیین دسته جمعی است که با دف نوازی و خواندن اشعار به زبان‌های عربی، کردی و فارسی همراه است. این روزها به واسطه برگزاری ششمین جشنواره دف‌نوازی «دف نوای رحمت» میزبان هنرمندان دف‌نواز از ۲۱ استان کشور بوده است و نوای ساز دف بیشتر از هر زمانی در این شهر شنیده می‌شود. روز اول و دوم جشنواره، تک‌نوازان و گروه‌های دف‌نوازی به رقابت با یکدیگر پرداختند و برنامه‌های خود را اجرا کردند. آنها منتظر اعلام نتایج در روز سوم جشنواره و در آیین اختتامیه هستند. از جمله بخش‌های جنبی و پرهیجان این دوره از جشنواره، اجرای همزمان هزار نفر دف‌نواز در عمارت خسروآباد سنندج بود که شور و حال خاصی به شهر سنندج بخشید. در این برنامه، سنندجی‌ها اعم از مرد و زن با پوشیدن لباس کُردی و دف در دست، بار دیگر نواهای اصیل خانقاه را اجرا کردند.

کلیه حقوق این پرتال برای

سازمان فرهنگی،اجتماعی و ورزشی

شهرداری سنندج محفوظ است.

طراحی: سازمان فرهنگی،اجتماعی و ورزشی شهرداری سنندج، واحد انفورماتیک

دسته‌ها
دسته بندی نشده

نوروز 97

نوروز 97

جشن نوروز که در شب سال تحویل 1397 برای نخستین بار در استادیوم ورزشگاه 22 گولان برگزار شد، به دلیل استقبال و حضور گسترده‌ی مردم و غنای برنامه‌های اجرا شده، یکی از به یادماندنی‌ترین جشن‌های فرهنگی بود که با مشارکت شهروندان برگزار شد. این جشن مردمی، بازتاب فراوانی پیدا کرد و لحظه‌های ناب و خاطرات خوشی برای شهروندان رقم زد. این جشن با اجراهای متعدد موسیقی کردی برگزار گردید و از پتانسیل هنرمندان بومی استفاده شد.

Previous slide
Next slide

این جشن، مملو از برنامه‌های متعدد بود و علیرغم سردی هوا، مردم تا آخر در استادیوم ماندند و نظاره‌گر برنامه‌های زیر بودند: اجرای دف نوازی پر تعداد انبوه جوانان سنندجی، موسیقی کلاسیک و موسیقی سنتی بومی توسط گروه‌های حرفه‌ای کارآزموده، اجرای همزمان 5 گروه 20 نفره رقص کردی، که در زبان کردی به آن «هه ل‌په رکی» می‌گویند ـ نیز سخنرانی دکتر اسعد اردلان در خصوص سنت‌های جشن نوروز، اجرای موسیقی تلفیقی (دیوان، دف و تنبور)، مراسم سوارانه (مانور سوارکاران با اسب‌های اصیل کردی)، روشن کردن آتش توسط 300 دانش آموز و اجرای سرود نوروزی، و در پایان نورافشانی.

کلیه حقوق این پرتال برای

معاونت فرهنگی و امور اجتماعی

شهرداری سنندج محفوظ است.

طراحی: معاونت فرهنگی و امور اجتماعی شهرداری سنندج، واحد انفورماتیک

دسته‌ها
دسته بندی نشده

مسجد جامع

مسجد جامع

مسجد جامع سنندج (مسجد دارالاحسان) سنندج یکی از زیباترین شهرهای غرب کشور است. این شهر نیز همانند بسیاری از شهرهای دیگر آن منطقه دارای دو بافت مدرن و سنتی است. مسجد جامع سنندج یا همان مسجد دارالاحسان یکی از باشکوه ترین نمونه های معماری ایرانی – اسلامی دوره قاجار است که در بافت سنتی سنندج قرار دارد. مسجد جامع سنندج یا همان مسجد دارالاحسان یکی از با شکوه ترین بناهای اسلامی استان کردستان است که در قلب شهر سنندج و در بافت تاریخی آن احداث شده است. این مسجد تاریخی، یکی از نمونه های برجسته معماری دوره قاجار است که دستور ساخت آن توسط حاکم وقت سنندج صادر شده است. این مسجد در ضلع شمالی خیابان امام خمینی سنندج قرار دارد.

Previous slide
Next slide

این مسجد توسط حاکم وقت سنندج در آن زمان یعنی فردی به نام “امان الله خان اردلان” و با نظارت مستقیم فتحعلیشاه قاجار ساخته شده است.
بر اساس کتیبه های یافت شده در این محل، تاریخ ساخت مسجد بین سال های ۱۲۲۶ تا ۱۲۳۲ هجری قمری می باشد. این مسجد در بافت تاریخی شهر و در نزدیکی آثار ارزشمند دیگری همچون بازار تاریخی سنندج قرار دارد. به نظر می رسد که قبل از ساخت مسجد در آن دوران، مطالعات مکانیابی خوبی صورت گرفته است، چرا که این مسجد در مکان بلندتری نسبت باقی بافت شهر قرار گرفته است و گلدسته های آن تقریبا از تمام نقاط شهر پیداست.
از ویژگی های بارز ساخت این مسجد، استفاده کردن از بهترین مصالح ساختمانی در ساخت آن و تزئیناتی زیبا همچون کاشی کاری های برجسته آن است که علاوه بر نقش تزئینی، نقش عایق رطوبت را نیز ایفا می کند.

کلیه حقوق این پرتال برای

معاونت فرهنگی و امور اجتماعی

شهرداری سنندج محفوظ است.

طراحی: معاونت فرهنگی و امور اجتماعی شهرداری سنندج، واحد انفورماتیک

دسته‌ها
دسته بندی نشده

امارت آصف

عمارت آصف

عمارت آصف (خانه کرد موزه مردم شناسی)
این موزه در عمارت آصف دایر گردیده و یکی از بزرگ‌ترین عمارت‌های اعیانی شهر سنندج است که دارای ارزش‌های ویژه معماری از لحاظ آجرکاری و گچبری و ارسی‌سازی است. بنای اولیه این عمارت مربوط به دوره صفویه بوده و در دوره‌های قاجار و پهلوی تکمیل‌تر شده است.ساختمان دارای چهارحیاط است:
حیاط اصلی (بیرونی)
• حیاط مطبخ
حیاط اندرونی
• حیاط مستخدمین


براساس نقل قو لهای مختلف احداث بنای اصلی عمارت آصف که شامل تالار تشریفات است به دوران صفویه باز می‌گردد که دردوره‌های بعدی بویژه دردوران قاجاریه و پهلوی بتدریج بخش‌هایی به آن افزوده شده است.
سردر ورودی بنا با نمای آجری که به شکل نیم هشتی است بر اساس سبک باروک ایرانی ساخته شده است.تالار تشریفات و ایوان ستون دار با اروسی پُرکار آن از بخش‌های بسیار زیبای بنا محسوب می‌شود.
عمارت دارای یک رشته قنات است که اکنون آب آب نمای مقابل تالار از آن تامین می‌شود. بنا شامل تزئینات معماری همانند گچبری، آینه کاری و کار چوب است. همچنین سیستم آبرسانی این عمارت که از آب جاری و قنات می‌باشد رهاسازی و احیا شده است.
در قسمت جنوبی و در ابتدای ورود به عمارت و مسیر دالان منتهی به حیاط مرکزی دری به سمت راست باز می‌شود که درگذشته حیاط مستخدمین بوده و با توجه به اینکه بخش‌های مختلف این قسمت به کلی تخریب شده و هیچ آثار و شواهدی از گذشته به جای نمانده بود، با مسقف نمودن بخش عمده‌ای از این فضا به وسیله گنبدهای آجری و احیا نمودن حوض اصلی و ساخت رواق در اطراف آن، این قسمت ویژه نگارخانه اختصاص یافته است.

 

کلیه حقوق این پرتال برای

معاونت فرهنگی و امور اجتماعی

شهرداری سنندج محفوظ است.

طراحی: معاونت فرهنگی و امور اجتماعی شهرداری سنندج، واحد انفورماتیک

دسته‌ها
دسته بندی نشده

عمارت خسروآباد

عمارت خسرو آباد

اين عمارت در بلوار خسروآباد (شبلي) قرار دارد.
عمارت در نوع خود بی‌نظیر بوده و سال‌ها مركز حكومت حكام اردلان به‌ویژه خسرو خان بوده است.
مجموعه عمارت و باغ آن افزون بر دو بخش اصلي يعني قصر سلطنتي با ورودي ستون‌دار در بخش غربي و ساختمان شرقي باغلام گردش‌ها و ايوان ستون‌دار مشرف بر صحن عمارت و فضاي بيروني بنا داراي فضاهاي ديگري چون حمام، اتاق قاپي چيان و خدمتكاران است. تزئينات معماري اين بنا شامل گچ‌بری، آجرکاری، اروسي‌هاي زيبا و حوض چليپا شكل داخل عمارت است.

موقعیت مکانی

کلیه حقوق این پرتال برای

معاونت فرهنگی و امور اجتماعی

شهرداری سنندج محفوظ است.

طراحی: معاونت فرهنگی و امور اجتماعی شهرداری سنندج، واحد انفورماتیک

دسته‌ها
دسته بندی نشده

ویدئو نوروز 98

نوروز 98
ورزشگاه 22 گولان

نوروز 98
ورزشگاه 22 گولان

کلیه حقوق این پرتال برای

معاونت فرهنگی و امور اجتماعی

شهرداری سنندج محفوظ است.

طراحی: معاونت فرهنگی و امور اجتماعی شهرداری سنندج، واحد انفورماتیک